Leylifer  

Yaranın ve yüreğin sesi

Hecesi her nefesin

Göğün parıldayan köşesi

Fesleğen parçası

Leylifer

Aynaya yansıyan sükût

Bir bahçe bir ibrişim delice bir ağyar nefesi

Leylifer adım gibi Leylifer ruhum gibi

Bir yanı hep yarım kalbimin bercestesi Leylifer

Gülistan bir bahardan sonar yağar

Serin ve ılıktır bakışları

Dem onda çoğalınca uzar çığlıklar

Leylifer’in penceresinde çiseler Avare duruşlar

Yağmur yüklüdür yüreği

Bulut ondan almıştır tenini

Rengârenk asuman bir bahan kadar minnet yüklüdür

Leylifer’in işaret parmağından yansıyan kütle

Dağların kalbine inen yankı olmuştur

Bu şehrin bu dev köyün hamurunda Leylifer

Bu nehrin bu sezişin bu akışına huzurunda Leylifer

Harmanlamış ve toplamış yoğunluklar yüklenircesinedir

Bakınca duraksar güneş

Susunca susar kâinat

Leylifer habercisidir günün gündüzün ve gecenin

Ve şahika

Ve yokuş

Ve hayatın yakın akrabası ölüm

Leylifer ne demek gitmek

Sarhoş kelimeleri bana bırakmak da ne demek

İki ucu kesik bir tramvay olan hayatın

Kendi başına yol alan yönünü bana bıraktın demek

Leylifer  gitme/yecek

Leylifer kal/mayacak